مناطق گردشگری قزوین
عمارت عالی قاپو
سر در عالی قاپو در دوره سلطنت شاه طهماسب (٩٨٣- ٩٣٠ﻫ. ق ) ساخته و در زمان سلطنت شاه عباس اول ( ١٠٢٨- ٩٨٥ﻫ. ق ) به صورت کنونی تغییر شکل یافت. این سردر، ورودی اصلی به دولتخانه دوران صفویه به شمار می‌آمد. بنای سردر شامل ایوان رفیع ورودی با قوس تیزه دار و سه ردیف طاق نما در طرفین آن است. گوشواره هایی با ستون نماهای آجری در دو طبقه نمای سردر را تکمیل می کنند. هشتی متصل به ایوان ورودی به شکل هشت ضلعی است و در طرفین محور ورودی آن اتاق های نگهبانی قرار دارد. در این هشتی پلکان هایی دیده می شود که به طبقه بالا، جایگاه نقاره زنان راه می یابند. کتیبه و شباک کاشی تنها تزیینات باقی مانده در ایوان ورودی است. این کتیبه به خط ثلث و به قلم علیرضا عباسی، نقاش و خطاط معروف صفویه است.
 
 
عمارت چهلستون
عمارت کلاه فرنگی و سر در عالی قاپو تنها بناهای باقی مانده از ارگ سلطنتی دوره صفوی است. این بنا در دوره قاجاریه مرمت و بازسازی شد و چهلستون نام گرفت. عمارت چهلستون به شکل هشت ضلعی و در دو طبقه بنا شده است. نقشه بنا دارای طرحی با محورهای چلیپایی و برون گرا است، سقف طبقه همکف پوشیده از مقرنس با طرح های بدیع و سقف طبقه فوقانی آن خنچه پوش است این بنا هم اکنون به عنوان موزه خوشنویسی مورد استفاده قرار گرفته است.


بازار و سرای وزیر
این سرا رو به روی در شرقی قیصریه قرار دارد هشتی ورودی آن دارای حجره هایی با طاق های کاشیکاری است و بر فراز فضای مرکزی ورودی آن گنبدی آجری قرار دارد و یک نور گیر به قطر تقریبی یک متر روشنایی آن را تامین می کند سرای وزیر دارای حیاطی وسیع است و دور تا دور آن را حجره هایی در دو طبقه فرا گرفته اند این حجره ها بر روی صفه ای با ارتفاع یک متر از سطح زمین قرار دارند.



سرای سعدالسلطنه
سرای سعدالسلطنه به دستور سعدالسلطنه (متوفی ١٣٢٥ﻫ . ق )حاکم وقت قاجاریه قزوین ساخته شد ارزشمند ترین قسمت این بنا چهار سوق آن است که از تقاطع قایم دو راسته ایجاد شده و بر فراز آن گنبدی بزرگ کاشیکاری شده ای قرار دارد چهار طرف گنبد را چهار نیم گنبد با رسمی بندی و نور گیر فرا گرفته اند که فضا را بزرگتر نشان می دهند سرای سعدالسلطنه با وسعتی نزدیک به ٦/٢هکتار یکی از کامل ترین و بزرگ ترین سراهای تجاری ایران است.
 


گرمابه قجر ( موزه مردم شناسی)
گرمابه قجر از بناهای دوره صفوی است، که در حال حاضر به موزه مردم شناسی تبدیل شده است. ورودی گرمابه با چند پله به هشتی ساده و سپس با یک گردش به سربینه می رسد. سربینه بزرگ گرمابه نقشه هشت ضلعی دارد و هر ضلع آن دارای شاه نشین و طاق نما است. حوض بسیار زیبایی نیز در وسط سربینه قرار دارد. مابین سربینه و گرمخانه فضایی وجود دارد، گرمخانه دارای یک فضای مرکزی محدود و تعدادی فضای جانبی است. تزیینات گرمابه شامل کاشیکاری و طاق های رسمی بندی شده است.



حسینیه امینی ها
حسینیه امینی ها از جمله نمونه های کامل و زیبای خانه های سنتی است. آنچه امروز از این خانه به جای مانده چهار حیاط و فضاهای مختلف در دو طبقه همکف و زیر زمین است. این خانه متعلق به حاج محمد رضا امینی از تجار معتبر بود و در سال ١۲٧۵ ﮬ . ق بخشی از آن وقف حسینیه شده. زیباترین قسمت خانه از سه تالار که در موازات یکدیگر قرار گرفته و به وسیله ارسی های زیبایی به یکدیگر مرتبط هستند، تشکیل شده است. تالار جنوبی با نه دهنه ارسی و شیشه های رنگی از شاهکارهای هنری است، سقف تالارها دارای نقاشی، آیینه کاری، رف های کاسه ای مزین گچبری و گره بندی چوبی است. در زیر تالارها سردابه، زیر زمین، شربتخانه و… قرار دارد.



کلیسای ارامنه رفیع
کلیسای رفیع در حیاط مدرسه ای به همین نام، قرار دارد. این کلیسا در دوره پهلوی اول در این محوطه که از دیرباز مجموعه آموزشی وعبادتی ارمنیان این شهر، بود ساخته شد. کلیسا دارای بنایی آجری با طرحی مبتنی بر محورهای چلیپایی است و فضای اصلی آن، به شکل مستطیل و دارای چها ر ستون است. محور این فضا، شرقی غربی است و در ضلع شرقی آن، محراب کلیسا قرار دارد که با چند پله از هال نماز خانه جدا می شود. در دو طرف محراب، دو اتاق کوچک قرار دارد. در ضلع غربی کلیسا، دری دیده می شود که به فضای زیر ناقوس راه می یابد. این فضا طرحی هشت گوش دارد. ورودی کلیسا به شکل نیم دایره و در ضلع و به قرینه، در ضلع شمالی فضایی شبیه به آن ساخته اند.


برجهای خرقان
خرقان در منطقه ای کوهستانی در جنوب غربی قزوین قرار دارد. در این منطقه، دو آرامگاه از دوره سلجوقی بر جای مانده است. برج اول هشت ضلعی است و بر هر ضلع آن، طرح های متنوع آجری نقش شده است. این برج دارای گنبدی دو پوش است که دو پلکان مارپیچ به آن منتهی می شود. برج دوم با فاصله حدود سی متر از برج اول، از نظر شکل و ابعاد تقریبا هم اندازه برج اول است.این بنا نیز دارای گنبد دو پوش و یک پلکان منتهی به فضای بین این دو پوشش است. برج های آرامگاهی خرقان بابیش ازپنچاه طرح آجری،جزء شاهکارهای آجرکاری معماری ایران به شمار می روند.
 

دریاچه اوان (ovan)
بزرگترین و زیباترین دریاچه در منطقه قزوین، که به فاصله 75 کیلومتری شمال شرقی شهر قزوین قرار دارد. طول آن در طویل ترین قسمت 325 متر و عرض آن 275 متر و عمق آن از 1 تا 5/7 متر در نوسان است. آب دریاچه از طریق چشمه های کف دریاچه و نزولات آسمانی تامین می شود و غلیان دایمی آن باعث صافی و زلالی آب دریاچه شده است. از سرریز آب دریاچه نیز رود کوچکی تشکیل می شود مه آب آن مورد استفاده کشاورزان روستاهای «کوشک» و «آیین» است. در تابستان این دریاچه محل ماهیگیری، آب تنی و قایق سواری و در پائیز مامن پرندگان مهاجر مانند قو، غاز، مرغابی و در زمستان با توجه به برودت هوا و یخ زدن سطح آن قابل اسکی رانی است.


آرامگاه حمداله موستوفی

بوستان باراجین
ارتفاعات شرقی مشرف بردره رودخانه فصلی ارنزک که از دو کیلومتری شمال قزوین آغاز می شود یکی از نقاط خوش آب وهوا وازتفرجگاههای دیرینه مردم شهراست که اینک درعرصه ای به وسعت هزار هکتارتوسط شهرداری قزوین آماده سازی شده وپذیرای شهروندان و گردشگران است.برای تکمیل این پروﮋه بزرگ تله کابین،سینمای تابستانی،پیست های دوچرخه سواری،موتورسواری،سوارکاری،بازیگاه کودک،موزه تاریخ طبیعی،آب نماهای مختلف وکمپینگ ارزان قیمت برای مسافران پیش بینی شده است.دسترسی آسان،هوای لطیف کوهپایه ای وکوهستانی،اشراف برشهرقزوین وجاده رودبارشهرستان ازویﮊگی های قابل توجه بوستان هزارهکتاری باراجین به شمار می رود.




دروازه تهران قدیم
این دروازه از آثار دوره قاجاریه است. بنای دروازه آجری و دارای یک سردر اصلی و دو راه ارتباطی در طرفین است. سردر وسط، دارای عرض و ارتفاع بیشتر و قوس تیزه دار است. این دروازه هشت گلدسته دارد. ورودی اصلی آنها دارای رسمی بندی و کاسه بندی است.
 

دروازه درب کوشک
این دروازه بر خلاف دروازه تهران قدیم، تنها درای یک نما به سوی خارج شهر است. دروازه درب کوشک دارای یک ورودی با قوس نیم دایره و کلیل است و در طرفین آن، گلدسته ها و طاق نماهایی دیده می شود. نمای خارجی این دروازه دارای کاشیکاری رسمی بندی است.